Nazwa miejscowości pochodzi od nazwy osobowej Rataj lub od appellatiwu rataj -’kmieć, oracz’. W najstarszych znanych dokumentach została zapisana jako: Ratteck (1743-85 r, 1751, 1780 r.), Rattaick (1756, 1804 r.), Rattegk (1789-1845), Ratteick (1804 r.), Ratteich(1934r.).Majątek szlachecki i wieś chłopska i kościelna, położona w zachodniej części powiatu sławieńskiego, przy drodze Sianów – Polanów, oddalona o 12 km na południowy wschód od Sianowa i 18 km na pn – zach. od Polanowa.Ratajki były starym lennem rodziny von Rahmel, podobnie jak Kościernica i pozostawały w jej rękach najprawdopodobniej już od XV wieku. 21 lutego 1748 roku Ewald Richard von Rahmel sprzedał połowę wsi majorowi Jurgenowi Lorenz von Kleist, podczas gdy druga połowa już od 1699 roku była w posiadaniu Tessena Christiana von Kleis. Ta część pozostawała od 1662 roku w posiadaniu Belowów z Kościernicy i została odstąpiona Kleistowi z prawem dziedziczenia. W 1752 roku cały majątek był własnością Hansa Joachima von Kleist z Niemicy. W tym czasie do Ratajek należał l folwark, owczarnia i jeden mały folwark leżący nad Polnicą.W 1857 roku dobra w Ratajkach odkupił od Kleistów Eugen Andreas Ludendorff. Nowy właściciel najprawdopodobniej wybudował w tym czasie dwór, swoją siedzibę i otoczył go krajobrazowym parkiem.W 1880 roku obok Ratajek do Ludendorfa należał również Sowieński Młyn . W tym czasie dobra obejmowały 1090 ha, gorzelnię, młyn wodny, tartak, Borowiec ( Glashutte) cegielnię leżącą za dworem i piec wapienny.W latach 1890 – 95 większą część majątku rozparcelowano. Resztkówka, obejmująca 212 ha była w 1939 roku własnością Heinricha Thormeyera, który wydzierżawił ją Hansowi Heinrichowi Zeidlerowi.W 1939 roku w Ratajkach była piekarnia, zajazd i sklep towarów kolonialnych, kuźnia, młyn ( poza wsią – na koloni) oraz punkt pocztowy. Mieszkał murarz, krawiec, szewc. Wieś składała się w większej części z małych gospodarstw rolnych. Jako okręg urzędowy Ratajki obejmowały m. in. Ratajki, Sierakowo, Sowieński Młyn, Stare i Nowe Sowno, Krytno.