Na Koszalińskim Konkursie Literackim w 1969 roku, „Wspomnienia wędrownego kramarza” Edwarda Kozieła uzyskują wyróżnienie. Fragmenty wspomnień ukazują się w „Tygodniku Kulturalnym”, w „Przekroju” i w „Za i Przeciw”, a następnie w całości w wydaniu książkowym, nakładem Wydawnictwa Poznańskiego w 1971 roku. Kozieł barwnie opisał w swej książce wspomnienia z lat młodości, zdecydowanie niechętnie ocenił współczesne środowisko kramarzy, bardzo krytycznie odniósł się do kleru, pokpiwał sobie wyraźnie ze swej mało wyrobionej klienteli – głównie mieszkańców wsi i małych miasteczek. Widział wyraźnie zacofanie obyczajowe i kulturalne koszalińskiej prowincji. Dał też do zrozumienia, ze różni się od innych kramarzy rozleglejszą wiedzą, bogatszymi doświadczeniami, odmiennymi celami i wzorami postępowania.

Na zdjęciu: od lewej Edward Kozieł oraz Władysław Czerkawski.