W zarządzeniu z 5 czerwca 1662 roku ogłoszonym w Kołobrzegu potwierdzono prawa miejskie Sianowa jako miasta wchodzącego w skład kasztelani darłowskiej, ale odebrano mu prawo głosu w sejmiku krajowym oraz prawo sądowe. Prawo sądowe oraz przywilej ściągania podatków przyznano urzędnikom z Darłowa. Władze miejskie wniosły odwołanie, w wyniku którego Sianów otrzymał ponownie miejsce w sejmiku.

Po śmierci w 1622 roku biskupa – księcia Urlicha Sianów stał się własnością jego brata Bogusława XIV i poddany został bezpośrednio rządom książęcym w Szczecinie. W tym okresie Sianów był jedynym miastem należącym jeszcze do księcia szczecińskiego i biorącym udział w sejmikach krajowych. Korzyścią jaką osiągnęło miasto na tej przynależności administracyjnej było m.in. zwolnienie od opłat drogowych (1625 rok), a następnie od opłat dzierżawnych za połów ryb w jeziorze koło Skibna.