1749

Kędzierzyn został założony przez Fryderyka Wielkiego na gruntach należących do miasta Koszalina zwanych “Kickel”. Zostały one wydzielone na mocy zezwolenia Królewskiej Kamery Wojennej i Dóbr ziemskich i nazwane na cześć generała von Meyeringa jego nazwiskiem. We wsi osadzono kolonistów z Meklemburgii. Zamieszkało w niej 10 kmieci, nauczyciel, owczarz i 3 komorników. Wzniesiono 11 domostw. Wieś została przyłączona do parafii Najświętszej Marii Panny w Koszalinie. Chłopi otrzymali ziemie i grunty pod zagrody jako dziedziczne, za które wnosili roczne opłaty czynszowe do urzędu w Koszalinie. Z lasu porastającego Górę Chełmską mogli pozyskiwać opał za czynsz zwany “Brennzis”. W 1867 roku w Kędzierzynie było 16 domów mieszkalnych ( chałup), szkoła i 35 budynków gospodarskich. Wieś zamieszkiwało 105 osób w 25 rodzinach, z których 13 było rodzinami chłopskimi posiadającymi na własność ziemię.

Wieś powstała w 1749 roku ( 7 maja) w czasie akcji kolonizacyjnej zainicjowanej przez Fryderyka Wielkiego. Na cześć generała, marszałka polnego grafa von Schwerin nazwano ją “Schwennsthal”. Zdaniem E. Rzetelskiej – Feleszko, nazwa miejscowości została zapożyczona od nazwy miast Schwerin w Meklemburgii. W najstarszym dokumencie z 1780 r. oraz w późniejszych (1809 r., przed 1945 r.) zapisywano ją pod postacią Schwerinsthal.W tym samym okresie założono wieś Kędzierzyn. Obie zostały lokowane na gruntach należących do miasta Koszalin i stanowiły jego własność. Wieś Skwierzynka powstała na obszarze zwanym Kicker”. Przyłączono je do parafii Najświętszej Mani Panny w Koszalinie. Skwierzynkę zasiedlono 18 kmieciami. Zamieszkał w niej również nauczyciel i owczarz. Powstało wówczas 19 domostw.