Rezerwat sieciemińskie rosiczki

Rezerwat sieciemińskie rosiczki 3

Rezerwat „Sieciemińskie Rosiczki” został utworzony celem ochrony torfowiska przejściowego z charakterystycznymi rzadkimi i chronionymi gatunkami roślin. Rosną tu cztery gatunki owadożernych roślin: rosiczka okrągłolistna, rosiczka długolistna, rosiczka owalna i rosiczka pośrednia. I to właśnie ich liczne występowanie na tym terenie ściąga zainteresowanych przyrodą turystów. Rosiczki to niewielkie rośliny, trzeba więc ich uważnie wypatrywać, spacerując po wyznaczonej kładce na trasie rezerwatu. Jest ich tu jednak całe mnóstwo i to doskonale widocznych w zasięgu kładki. Rośliny te rekompensują sobie brak składników odżywczych w podłożu poprzez pożeranie owadów. Turysta spokojnie może całą ścieżkę bezpiecznie pokonać, przemieszczając się po torfowisku przejściowym. Można zobaczyć tu również inne gatunki roślin chronionych, takie jak: turzycę bagienną, bagno zwyczajne – dawniej stosowane jako środek przeciw molom, bagnicę torfową, grzybienia północnego czy też pływacza drobnego i pływacza zaniedbanego. Warto mieć tu ze sobą atlas roślin. Rezerwat jest bardzo chętnie odwiedzany przez turystów. Znajduje się tu również niewielki taras widokowy. Ścieżka po rezerwacie jest bardzo dobrze oznakowana, spragniony wiedzy turysta może zapoznać się z informacjami zamieszczonymi na tablicach dydaktycznych.

Szczeglińskie Kurhany

Kurhan – rodzaj mogiły, w kształcie stożkowatego kopca z elementami drewnianymi, drewniano-kamiennymi lub kamiennymi, w którym znajdował się pochówek szkieletowy lub ciałopalny. Ten rodzaj grobu występował w Europie, Azji i Ameryce w epoce neolitu i żelaza (kultura unietycka, trzciniecka, przedłużycka, także w niektórych lokalnych grupach kultury łużyckiej). Szczeglińskie kurhany to stanowisko archeologiczne gdzie zarejestrowanych jest pięć mogił. Dwa mniejsze kopce znajdują się tuż przy drodze w oddziale 569h kolejne, większe położone są na północ od drogi przecinającej ten oddział. Pierwszy widoczny jest również dla obserwatora znajdującego się na szlaku rowerowym.

Rezerwat „Jodły Karnieszewickie”

Rezerwat zajmuje powierzchnię około 37 ha. Przedmiotem ochrony jest enklawa starodrzewu jodłowego (jodła biała), leżąca poza granicą naturalnego zasięgu tego gatunku w Polsce. Ochronie podlega również wiciokrzew pomorski tzw. polska liana.Urokliwy krajobraz tej części Pomorza Zachodniopomorskiego wzbudza zainteresowanie turystyczne krajoznawców i miłośników przyrody, ludzi szukających spokoju i ciszy. Jest to teren doskonały na weekendowy wypoczynek, do niedzielnych wycieczek i spacerów. W niedalekim sąsiedztwie rezerwatu możemy zobaczyć Arboretum Karnieszewickie.

Ułatwienia dostępu

Przedsiębiorco! Od 1 kwietnia 2025r. Gmina Sianów Będzie odbierać odpady komunalne od nieruchomości niezamieszkałych!

V211 social media